Աշուն

Եկավ աշուն։ Ամպերը իջան սարերին, թռչունները չվեցին տաք երկրներ։ Ծառերը կարմիր դեղին զգեստներ հագան։ Գույնզգույն տերևները սկսեցին թափվել կապուտակ առվակի մեջ։ Հեռվից երևաց ծեր տանձենին, որը կարծես խարույկ լիներ։ Թվում է մոտենաս և կվառվես։ Փչում էր ուժեղ քամին։Նա կարծես էլ պարապ չէր։ Գեղեցիկ է աշունը հատկապես անտառում։

Խուլի այծերը

Երեքով իրար չհասկանաալով մեկը մյուսի հետ վիճելով գնում են գյուղի քյոխվի մոտ։ Քյոխվեն տեսնում է որ երեքով վիճում են, գլխի է ընկնում որ սրանք իրար չեն հասկանում։ Հերթով սկսում են պատմել իրենց պատմությունը։ Քյոխվեն բոլորին լսում է և լուծում գտնում։ Պառավին առաջարկում է մնա իր տանը և աշխատի։ Պառավը համաձայնվում է։ Արտավարին ասում է որ ինքը չի կոտրել այծի պոզը, թող գնա իր արտը հնձի։ Այծերի տիրոջը բացատրում է որ արտավարին այծ պետք չէ։ Սա էլ վերցնում է իր այծերին և գնում է տուն։ Բոլորը գոհ մնացին գյուղի քյոխվեն բարի մարդեր և կարևոր որ հասկանում էր խուլերի լեզուն։