31. Բառակապակցություննե՛ր կազմիր՝ հարցում արտահայտող բառի փոխարեն տրված գոյականները կամ նրանով կազմված բառակապակցությունները գրելով:
Պառկել ո՞րտեղ:
Ծովափ, մահճակալ, անդունդի եզր, գետի ափ, անտառի բացատ,ակողին, հիվանդանոց:
Պառկել – ծովափ, մահճակալ, անդունդի եզր, գետի ափ, անտառի բացատ,ակողին, հիվանդանոց – ում։
Գրի՛ր՝ առաջադրանքը ո՞ր վերջավորությունների կամ բառերի օգնությամբ կատարեցիր:
Ինձ օգնեց – < ում > վերջավորությունը։
33. Նախադասությունն ընդարձակի՛ր՝ ավելացնելով ո՞ւր, դեպի ու՞ր, որտե՞ղ, որտեղի՞ց, որտեղո՞վ հարցերին պատասխանող բառեր ու բառակապակցություններ:
Օրինակ՝ Օրվա հերոսը գալիս էր: — Օրվա հերոսը մեզ մոտ էր գալիս:
Օրվա հերոսը դեպի տուն էը գալիս: Փողոցով օրվա հերոսն էր գալիս: Դիմացից օրվա հերոսն Էր գալիս:
Մի ոհմակ է երևում:
Գյուղում մի մեծ ոհմակ է երևում։
Ի՜նչ հանգիստ ես կանգնած:
Ի՜նչ հանգիստ ես ծովի ափին կանգնած։
Թռչունների մի երամ անցավ:
Թռչյունների մի մե՜ծ երամ անցավ։
Երամը թռավ. հեռացավ:
Մեծ երամը թռավ հեռացավ։
Նախորդ օրը կարգ ու կանոն էր հաստատել:
Նախորդ օրը ուսուցիչը կարգ ու կանոն էր հասատատել։
Հաջորդ օրը բոլորս գնալու էինք:
Հաջորդ օրը բոլոր գնալու ենք դպրոց։
Այդ փոքրիկին կարելի է տեղավորել:
Այդ փոքրիկին կարելի է մեքենայի մեջ տեղավորել։
34. Տրված բառերի հոմանիշ ձևերը գտի՛ր:
Օրինակ՝ ամենից լավ — ամենալավ, լավագույն
ամենամեծ — ամենից մեծ. Մեծագույն
փոքրագույն — ամենափոքր, ամենից փոքր
Ամենավատ, գեղեցկագույն. բարձրագույն. ամենաազնիվ. ամենից հզոր, ամենից ահեղ, համեստագույն, ամենահին, ամենից ծանր, ամենալուրջ, ամենից խոշոր:
ամենավատ — ամենից վատ, վատագույն
գեղեցկագույն — ամենագեղեցիկ, ամենից գեղեցիկ
բարձրագույն — ամենաբարձր, ամենից բարձր
ամենաազնիվ — ազնվագույն, ամենից ազնիվ
ամենից հզոր — հզորագույն, ամենահզոր
ամենից ահեղ — ահեղագույն, ամենահաhեղ
համեստագույն — ամենահամեստ, ամենից համեստ
ամենահին — հնագույն, ամենից հին
ամենից ծանր — ծանրագույն, ամենածանր
ամենալուրջ — լրջագույն, ամենից լուրջ
ամենից խոշոր — խոշորագույն, ամենախոշոր
38. Անջատ գրվող բարդ բառերի (հարագրությունների) իմաստները մեկական բառերով արտահայտի՛ր:
Պար գալ. զրույց անել. խաղ անել. թույլ տալ:
Պար գալ — պարել
Զրույց անել — զրուցել
Խաղ անել — խաղալ
Թույլ տալ — թույլատրել
41. Շարունակի՛ր (հետո ի՞նչ եղավ):
Արթնացա, երբ արևն արդեն ծագել ու շողերը ներս էր գցել պատուհանիցս: Արագ հագնվեցի ու վազեցի ղեպի խոհանոց: Շտապում էի: Խոհանոցից դուրս եկավ մի տղամա՞րդ. Թե՞ կին՝ չհասկացա: Տարօրինակն էր: Նա էլ զարմացած ինձ էր նայում: Մի վատ բան գուշակեցի: Նետվեցի միջանցք ու աչքս գցեցի մեծ հայելուն: Ես ճիշտ այնպիսին էի, ինչպիսին խոհանոցից դուրս եկածը, շատ տարօրինակն էի: Մի քիչ շփոթված ու մի քիչ տխուր մտա սենյակ: Այնտեդ հավաքված էին իրարից չտարբերվող տարօրինակ ու շփոթահար մարդիկ՝ հինգ հոգի: Հավանաբար մերոնք էին: Միանգամից գլխի չընկա էլ, թե ո՛վ ով էր:
Հետո պարզվեց. որ այդ օրը մեր քաղաքում բոլոր մարդիկ դարձել էին արտաքինով չափազանց նման էակներ:
Բոլորս շփոթված էինք։ Մի բան հաստատ էր՝ մենք արդեն նման էինք ոչ միայն արտաքնինով, այլ կարծես մեր շարժումներն էլ միանման էին դարձել։ Սենյակում նստած էին հինգ ինձ նման մարդիկ՝ նույն սանրվածքը, նույն հագուստը, նույնիսկ նույն զարմացած աչքերը։
Մենք նկատեցինք, որ մեր բոլորի աչքերի գույները տարբեր էն մեկինը կապույտ, մեկինը շականագագույն մեկինը կանաչ։ Այդպես մենք սկսեցինք տարբերել իրար և հաջորդ օրը բոլոր ունեցան իրենք արտաքին, որը ունեցել էին իրենց արտաքին ինչպես, որ եղել է։